Źródło. Pamiętamy, jak Jezus przybył do miasteczka samarytańskiego, zwanego Sychar, gdzie było źródło jeszcze z czasów patriarchy Jakuba. Na tym miejscu spotkał Samarytankę, która przyszła czerpać wodę. Powiedział do niej: „Daj Mi pić”. Odpowiedziała: „Jakżeż Ty, będąc Żydem, prosisz mnie, Samarytankę, bym Ci dała się napić?” I wtedy rzekł Jezus: „O, gdybyś znała dar Boży i wiedziała, kim jest Ten, kto ci mówi „daj Mi się napić” – prosiłabyś Go wówczas, a dałby ci wody żywej”. I dalej: „woda, którą Ja dam, stanie się źródłem wytryskującym ku życiu wiecznemu” (por. J 4,5-14). Źródło! Źródło życia i świętości!
Kiedy indziej, w ostatnim dniu Święta Namiotów w Jerozolimie, Jezus – jak zapisuje również ewangelista Jan – zawołał donośnym głosem: „Jeśli ktoś jest spragniony,
a wierzy we Mnie – niech przyjdzie do Mnie i pije! Jak rzekło Pismo: Strumienie wody żywej popłyną z jego wnętrza”. Ewangelista dodaje: „powiedział to o Duchu, którego mieli otrzymać wierzący w Niego” (por. J 7,37-39).
Wszyscy pragniemy przybliżyć się do tego źródła wódy żywej. Wszyscy pragniemy pić z Boskiego Serca, które jest źródłem życia i świętości. W Nim został nam dany Duch Święty i stale jest dawany wszystkim, którzy z czcią i miłością przybliżają się do Chrystusa, do Jego Serca. Przybliżyć się do źródła to znaczy: sięgnąć do początku. Nie ma innego miejsca w stworzonym wszechświecie, z którego bierze początek świętość w życiu człowieka poza tym Sercem, które tak bardzo umiłowało. „Strumienie wody żywej” popłynęły już przez tyle serc… I jeszcze popłyną! Świadectwem tego są święci wszystkich czasów.
Jan Paweł II
ROZWAŻANIA O LITANII DO NAJŚWIĘTSZEGO SERCA PANA JEZUSA
na podstawie:
ks. Leszek Poleszak SCJ (oprac.), SERCE JEZUSA W DOKUMENTACH KOŚCIOŁA,
Wydawnictwo Księży Sercanów DEHON